از حضرت امير المؤمنين عليه السّلام روایت شده است كه هركه هرروز از دهّۀ اوّل ذى
الحجة اين تهليلات را ده مرتبه بخواند حق تعالى عطا كند او را به هرتهليلى درجهاى
در بهشت از مرواريد و ياقوت و از ميان هردرجه تا درجۀ ديگر صد سال راه باشد به رفتار
سوارى كه بتازد و در هردرجه شهرى بوده باشد و در آن شهر قصرى باشد، از يك جوهر
كه در آن فصلى نباشد و در هرشهرى از آن شهرها از انواع جواهر و غرفهها و خانهها و
فرشها و كرسىها و تختها و حوريان و نهالها و متّكاها و خانهها و خدمتكاران و درختها
و نهرها و زيورها و حلهها بوده باشد كه وصفكننده قادر بر وصف آنها نباشد و چون از قبر
بيرون آيد، از هرموى بدن او نورى ساطع باشد و مبادرت نمايد به سوى او هفتاد هزار ملك
و از پيش رو و جانب راست و چپ او راه روند تا او را به در بهشت برسانند و چون داخل
بهشت شود او را مقدّم دارند و ملائكه از عقب او روند تا آنكه به شهرى برسد كه بيرونش
از ياقوت سرخ باشد و اندرونش از زبرجد سبز و در آن شهر بوده باشد هرنعمتى كه حق
تعالى در بهشت خلق كرده است. پس به او گويند كه اى دوست خدا! مىدانى كه اين
شهر چيست؟ گويد: نه، و شما كيستيد؟ گويند: ما ملكى چنديم كه حاضر بوديم در
هنگامى كه تو آن تهليلات را مىخواندى در دنيا و اين شهر و آنچه در آن هست از
نعمتهاى الهى يك ثواب تو است بر خواندن آن تهليلات و بشارت باد تو را به بهتر
از اين ثوابها و پيوسته در جوار رحمت الهى خواهى بود در دار السّلام كه بلايى
و غمى و مكروهى در آن نمىباشد و نعمتها و رحمتهاى خدا هرگز از تو منطقع نمىگردد
لا اِلهَ اِلا اللّهُ عَدَدَ الّلَیالی وَالدُّهُورِ لا اِلهَ اِلا اللّهُ عَدَدَ اَمْواجِ الْبُحُورِ لا
معبودی جز خدا نیست به شماره شبها و روزگاران معبودی جز خدا نیست به
شماره موجهای دریاها
اِلهَ اِلا اللّهُ و رَحْمَتُهُ خَیْرٌ مِما یَجْمَعُونَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ عَدَدَ الشَّوْکِ
معبودی جز خدا نیست و رحمت او بهتر است از آنچه مردم جمع کنند معبودی جز خدا
نیست به شماره هر خار
وَالشَّجَرِ لا اِلهَ اِلا اللّهُ عَدَدَ الشَّعْرِ وَالْوَبَرِ لا اِلهَ اِلا اللّهُ عَدَدَ الْحَجَرِ
و هر درخت معبودی جز خدا نیست به شماره هر مُو و کُرک معبودی جز خدا نیست
به شماره هر سنگ
وَالْمَدَرِ لا اِلهَ اِلا اللّهُ عَدَدَ لَمْحِ الْعُیُونِ لا اِلهَ اِلا اللّهُ فِی الّلَیْلِ اِذا
و کلوخ معبودی جز خدا نیست به شماره بهم خوردن چشمها معبودی جز خدا
نیست در شب چون
عَسْعَسَ وَالصُّبْحِ اِذا تَنَفَّسَ لا اِلهَاِلا اللّهُ عَدَدَ الرِّیاحِ فِی الْبَراری
تاریک شود و در صبح چون بدمد معبودی نیست جز خدا به شماره بادها در صحراها
وَالصُّخُورِ لا اِلهَ اِلا اللّهُ مِنَ الْیَوْمِ اِلی یَوْمِ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ
و کوهها معبودی جز خدا نیست از امروز تا روز نفخ صور
منبع : بحارالانوار ج 94 ص 120