با دو سند معتبر از حارث بن مغیره منقول است که در خدمت امام ششم عرض کردم
من درد و بیماری سختی دارم و بهر دوایی مداوا کرده ام نفع نیافته ام فرمود چرا غافلی
از تربت حسین علیه السلام که در آن شفای هر دردی و ایمنی از هر خوفی است
چون تربت را بر می داری بگو :
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذِهِ الطِّينَةِ وَ بِحَقِّ الْمَلَكِ الَّذِي أَخَذَهَا وَ بِحَقِّ النَّبِيِّ الَّذِي قَبَضَهَا
وَ بِحَقِّ الْوَصِيِّ الَّذِي حَلَّ فِيهَا صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ افْعَلْ بِي كَذَا وَ كَذَا
و بعد شفای مرض خود را طلب کند و یا اینکه حاجت های خود را بطلبد . پس حضرت فرمودند
فرشته که تربت را اخذ کرد جبرئیل بود و آن تربت را به پیغمبر صل الله علیه وآله نمود و گفت
این تربت پسرت حسین علیه السلام است امت تو بعد از تو او را خواهند کشت و
پیغمبری که آنرا قبض نمود محمد صل الله علیه وآله است و وصی ای که در آن حلول
کرده است امام حسین علیه السلام است با شهیدان که با آن حضرت در آن جا مدفون
شدند . گفتم فدای تو شوم شفای هر دردی را دانستم چگونه باعث ایمنی از
خوف می گردد ؟ فرمود هر گاه از سلطانی یا غیر او بترسی از خانه بیرون مرو مگر
آنکه تربت آن حضرت با تو باشد پس بگو :
اللَّهُمَّ إِنِّي أَخَذْتُهُ مِنْ قَبْرِ وَلِيِّكَ وَ ابْنِ وَلِيِّكَ فَاجْعَلْهُ لِي أَمْناً وَ حِرْزاً لِمَا أَخَافُ وَ مَا لَا أَخَافُ
زیرا که گاه است بر آدمی بلای چند وارد می شود که خوف از آن ها ندارد حارت گوید
چنانکه امام علیه السلام فرمود من تربت را اخذ کردم و آن دعا که فرمود خواندم پس بدنم
صحیح شد و امان من گردید از آنچه می ترسیدم و از آنچه نمی ترسیدم و بعد از آن الحمدلله
المی و مکروهی ندیدم
منبع : بحارالانوار ج 98 ص 118