یکی از خلفای جور یک نفر شیعه را به اعدام محکوم کرده بود و می خواست او را به دار بیاویزد
و در همان لحظه نامه ای به خط امام صادق علیه السلام به آن مرد شیعه رساندند که در آن
دعایی بود که برای استخلاص او نوشته شده بود به این صورت
يَا كَائِناً قَبْلَ كُلِ شَيْءٍ وَ يَا كَائِناً بَعْدَ كُلِّ شَيْءٍ وَ يَا مُكَوِّنَ كُلِّ شَيْءٍ أَلْبِسْنِي دِرْعَكَ الْحَصِينَةَ مِنْ
شَرِّ جَمِيعِ خَلْقِكَ
یعنی : ای خدایی که پیش از هر چیز بوده ای و بعد از هر چیز هستی
و همه اشیاء را به وجود آورده ای ، آن زره مصون خود را که انسان را از شر
تمام مخلوقاتت محافظت می کند بر من بپوشان
وی می گوید : آن را خواندم و تاثیر کرد و آزاد شدم
منبع : بحارالانوار ج 92 ص 225