هر كه اين دعاها را پس از نمازهاى واجب بخواند خود و مال و خانه و فرزندانش را
محفوظ داشته
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ وَ مَا أَخَّرْتُ وَ مَا أَعْلَنْتُ وَ مَا أَسْرَرْتُ وَ إِسْرَافِي عَلَى نَفْسِي وَ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ
بِهِ مِنِّي اللَّهُمَّ أَنْتَ الْمُقَدِّمُ وَ أَنْتَ الْمُؤَخِّرُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ بِعِلْمِكَ الْغَيْبَ وَ بِقُدْرَتِكَ عَلَى الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ
اللَّهُمَّ مَا عَلِمْتَ الْحَيَاةَ خَيْراً لِي فَأَحْيِنِي وَ تَوَفَّنِي إِذَا عَلِمْتَ الْوَفَاةَ خَيْراً لِي اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَشْيَتَكَ
فِي السِّرِّ وَ الْعَلَانِيَةِ وَ كَلِمَةَ الْحَقِّ فِي الْغَضَبِ وَ الرِّضَا وَ الْقَصْدَ فِي الْفَقْرِ وَ الْغِنَى وَ أَسْأَلُكَ نَعِيماً لَا يَنْفَدُ
وَ قُرَّةَ عَيْنٍ لَا تَنْقَطِعُ وَ أَسْأَلُكَ الرِّضَا بِالْقَضَاءِ وَ بَرْدَ الْمَوْتِ بَعْدَ الْعَيْشِ وَ لَذَّةَ النَّظَرِ إِلَى وَجْهِكَ وَ شَوْقاً
إِلَى رُؤْيَتِكَ وَ لِقَائِكَ مِنْ غَيْرِ ضَرَّاءٍ مُضِرَّةٍ وَ لَا فِتْنَةٍ مُضِلَّةٍ اللَّهُمَّ زَيِّنَّا بِزِينَةِ الْإِيمَانِ وَ اجْعَلْنَا هُدَاةً مُهْتَدِينَ
اللَّهُمَّ اهْدِنَا فِيمَنْ هَدَيْتَ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عَزِيمَةَ الرَّشَادِ وَ الثَّبَاتَ فِي الْأَمْرِ وَ الرُّشْدِ وَ أَسْأَلُكَ شُكْرَ
نِعْمَتِكَ وَ حُسْنَ عَافِيَتِكَ وَ أَدَاءَ حَقِّكَ وَ أَسْأَلُكَ يَا رَبِّ قَلْباً سَلِيماً وَ لِسَاناً صَادِقاً وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا تَعْلَمُ
وَ أَسْأَلُكَ خَيْرَ مَا تَعْلَمُ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا تَعْلَمُ فَإِنَّكَ تَعْلَمُ وَ لَا تُعَلَّمُ وَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ.
خداوندا بيامرز براى من گناهان پيشين و پسين و آشكار و پنهان مرا و اسراف بر نفسم را و توبه
آن از من دانا ترى خدا يا توئى مقدم و توئى مؤخر نيست سزاوار پرستش كسى مگر تو به سبب
علم غيبت و قدرتت بر همه مخلوق. خدايا اگر زندگى براى من بهتر است مرا زنده بدار و اگر مردن
براى من بهتر است مرا بميران. خدايا از تو مىخواهم خشيت از تو را در پنهان و آشكار و گفتار حق
در هنگام غضب و رضا و ميانهروى در هنگام نادارى و دارايى. و سؤال مىكنم از تو نعمتى كه فنا
نداشته و روشنى چشمى كه انقطاع نداشته باشد.
و سؤال مىكنم از تو راضى بودن به قضا را و راحتى مردن بعد از زندگى را و لذت ديدار تو را و
شوق ملاقاتت را بىآنكه ضرر و فتنهاى در آن باشد. بار خدايا ما را به ايمان زينت بخش و راهنمايان
هدايت شده قرار ده. خدايا هدايت كن ما را براه خودت.
خدايا سؤال مىكنم از تو تصميم به رشد و رستگارى و ثبات در امر دين و توفيق شكرگزارى نعمت
و حسن عافيت و اداء حق را و مىخواهم اى پروردگار من از تو قلب سالم و زبان راستگو و طلب
آمرزش مىكنم از آنچه مىدانى و بهتر از آن را و پناه مىبرم به تو از شر آنچه مىدانى همانا
تو مىدانى و ما نميدانيم و تو داننده اسرار پنهان هستى.
منبع : مکارم الاخلاق ص 282