مولاى ما حضرت علىّ بن موسى الرضا عليهما السلام هنگامى كه مأمون بر آن حضرت غضب كرده
و خشمگين بود، اين دعا را خواندند، پس آرام گرفت و خشم او فرو نشست:
بِاللَّهِ أَسْتَفْتِحُ، وَبِاللَّهِ أَسْتَنْجِحُ، وَبِمُحَمَّدٍ أَتَوَجَّهُ. أَللَّهُمَّ سَهِّلْ لي حُزُونَةَ أَمْري كُلَّهُ، وَيَسِّرْ لي صُعُوبَتَهُ،
إِنَّكَ تَمْحُو ما تَشآءُ وَتُثْبِتُ، وَعِنْدَكَ اُمّ الْكِتابِ.
به نام خدا آغاز مى كنم، و از خداوند توفيق وكاميابى مى طلبم، و به (حضرت) محمّد صلى الله عليه و
آله وسلم روى مى آورم. خداوندا؛ سختيها و ناهمواريهاى تمامى كارم را هموار كن، و دشواريهاى آن
را آسان گردان، كه تو نابود مى كنى آنچه را بخواهى و ثابت مى گردانى، و نزد تو اصل كتاب آفرينش و
لوح محفوظ است.
و مسنداً از اميرالمؤمنين عليه السلام روايت كرده است كه فرمود:
هرگز امرى مرا اندوهناك نساخت و دچار تنگى معاش نشدم و با مبارزى روبرو نگشتم، و اين دعا را خوانده
باشم؛ مگر اينكه خداوند اندوه و غصّه ام را برطرف كرد و گشايش در كارم داد و پيروزى بر دشمن را نصيب من
ساخت.
منبع : بحارالانوار ج 94 ص 315