دعاى ائمّه (عليهم السلام) :
اين دعا را امير المؤمنين و حضرت امام محمّد باقر و امام جعفر صادق (عليهم السلام) مكرّر مىخواندند.
دعا بر ابو جعفر محمّد بن عثمان (رحمه الله) خوانده شد. وى مردى جليل القدر و از اصحاب ائمّه (عليهم
السلام) بود، پس گفت: مثل اين دعا در فضل، دعايى نيست و خواندن اين دعا از بهترين عبادت هاست.
دعا اين است:
اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي وَ أَنَا عَبْدُكَ آمَنْتُ بِكَ مُخْلِصاً لَكَ عَلَى عَهْدِكَ وَ وَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ أَتُوبُ إِلَيْكَ مِنْ سُوءِ عَمَلِي وَ
أَسْتَغْفِرُكَ لِذُنُوبِي الَّتِي لاَ يَغْفِرُهَا غَيْرُكَ أَصْبَحَ ذُلِّي مُسْتَجِيراً بِعِزَّتِكَ وَ أَصْبَحَ فَقْرِي مُسْتَجِيراً بِغِنَاكَ وَ أَصْبَحَ جَهْلِي
مُسْتَجِيراً بِحِلْمِكَ وَ أَصْبَحَتْ قِلَّةُ حِيلَتِي مُسْتَجِيرَةً بِقُدْرَتِكَ وَ أَصْبَحَ خَوْفِي مُسْتَجِيراً بِأَمَانِكَ وَ أَصْبَحَ دَائِي مُسْتَجِيراً
بِدَوَائِكَ وَ أَصْبَحَ سُقْمِي مُسْتَجِيراً بِشِفَائِكَ وَ أَصْبَحَ حَيْنِي مُسْتَجِيراً بِقَضَائِكَ وَ أَصْبَحَ ضَعْفِي مُسْتَجِيراً بِقُوَّتِكَ وَ
أَصْبَحَ ذَنْبِي مُسْتَجِيراً بِمَغْفِرَتِكَ وَ أَصْبَحَ وَجْهِيَ الْفَانِي الْبَالِي مُسْتَجِيراً بِوَجْهِكَ الْبَاقِي الدَّائِمِ الَّذِي لاَ يَبْلَى وَ لاَ
يَفْنَى
يَا مَنْ لاَ يُوَارِيهِ لَيْلٌ دَاج وَ لاَ سَمَاءٌ ذَاتُ أَبْرَاج وَ لاَ حُجُبٌ ذَاتُ ارْتِجَاج وَ لاَ مَاءٌ ثَجَّاجٌ فِي قَعْرِ بَحْر عَجَّاج يَا دَافِعَ
السَّطَوَاتِ يَا كَاشِفَ الْكُرُبَاتِ يَا مُنْزِلَ الْبَرَكَاتِ مِنْ فَوْقِ سَبْعِ سَمَاوَات أَسْأَلُكَ يَا فَتَّاحُ يَا نَفَّاحُ يَا مُرْتَاحُ يَا مَنْ بِيَدِهِ
خَزَائِنُ كُلِّ مِفْتَاح أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد الطَّاهِرِينَ الطَّيِّبِينَ وَ أَنْ تُفَتِّحَ لِي مِنْ خَيْرِ الدُّنْيَا وَ الاْخِرَةِ وَ أَنْ
تَحْجُبَ عَنِّي فِتْنَةَ الْمُوَكَّلِ بِي وَ لاَ تُسَلِّطَهُ عَلَيَّ فَيُهْلِكَني وَ لاَ تَكِلَنِي إِلَى أَحَد طَرْفَةَ عَيْن فَيَعْجِزَ عَنِّي وَ لاَ
تَحْرِمَنِي الْجَنَّةَ وَ ارْحَمْنِي وَ تَوَفَّنِي مُسْلِماً وَ أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ وَ اكْفُفْنِي بِالْحَلاَلِ عَنِ الْحَرَامِ وَ بِالطَّيِّبِ عَنِ
الْخَبِيثِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
اللَّهُمَّ خَلَقْتَ الْقُلُوبَ عَلَى إِرَادَتِكَ وَ فَطَرْتَ الْعُقُولَ عَلَى مَعْرِفَتِكَ فَتَمَلْمَلَتِ الاَْفْئِدَةُ مِنْ مَخَافَتِكَ وَ صَرَخَتِ الْقُلُوبُ
بِالْوَلَهِ وَ تَقَاصَرَ وُسْعُ قَدْرِ الْعُقُولِ عَنِ الثَّنَاءِ عَلَيْكَ وَ انْقَطَعَتِ الاَْلْفَاظُ عَنْ مِقْدَارِ مَحَاسِنِكَ وَ كَلَّتِ الاَْلْسُنُ عَنْ
إِحْصَاءِ نِعَمِكَ وَ إِذَا وَلَجَتْ بِطُرُقِ الْبَحْثِ عَنْ نَعْتِكَ بَهَرَتْهَا حَيْرَةُ الْعَجْزِ عَنْ إِدْرَاكِ وَصْفِكَ فَهِيَ تَتَرَدَّدُ فِي التَّقْصِيرِ
عَنْ مُجَاوَزَةِ مَا حَدَدْتَ لَهَا إِذْ لَيْسَ لَهَا أَنْ تَتَجَاوَزَ مَا أَمَرْتَهَا فَهِيَ بِالاِقْتِدَارِ عَلَى مَا مَكَّنْتَهَا تَحْمَدُكَ بِمَا أَنْهَيْتَ
إِلَيْهَا وَ الاَْلْسُنُ مُنْبَسِطَةٌ بِمَا تُمْلِي عَلَيْهَا وَ لَكَ عَلَى كُلِّ مَنِ اسْتَعْبَدْتَ مِنْ خَلْقِكَ أَلاَّ يَمَلُّوا مِنْ حَمْدِكَ وَ إِنْ
قَصُرَتِ الْمَحَامِدُ عَنْ شُكْرِكَ عَلَى مَا أَسْدَيْتَ إِلَيْهَا مِنْ نِعَمِكَ فَحَمِدَكَ بِمَبْلَغِ طَاقَةِ حَمْدِهِمُ الْحَامِدُونَ وَ اعْتَصَمَ
بِرَجَاءِ عَفْوِكَ الْمُقَصِّرُونَ وَ أَوْجَسَ بِالرُّبُوبِيَّةِ لَكَ الْخَائِفُونَ وَ قَصَدَ بِالرَّغْبَةِ إِلَيْكَ الطَّالِبُونَ وَ انْتَسَبَ إِلَى فَضْلِكَ
الْمُحْسِنُونَ وَ كُلٌّ يَتَفَيَّأُ فِي ظِلاَلِ تَأْمِيلِ عَفْوِكَ وَ يَتَضَاءَلُ بِالذُّلِّ لِخَوْفِكَ وَ يَعْتَرِفُ بِالتَّقْصِيرِ فِي شُكْرِكَ فَلَمْ يَمْنَعْكَ
صُدُوفُ مَنْ صَدَفَ عَنْ طَاعَتِكَ وَ لاَ عُكُوفُ مَنْ عَكَفَ عَلَى مَعْصِيَتِكَ أَنْ أَسْبَغْتَ عَلَيْهِمُ النِّعَمَ وَ أَجْزَلْتَ لَهُمُ الْقِسَمَ
وَ صَرَفْتَ عَنْهُمُ النِّقَمَ وَ خَوَّفْتَهُمْ عَوَاقِبَ النَّدَمِ وَ ضَاعَفْتَ لِمَنْ أَحْسَنَ وَ أَوْجَبْتَ عَلَى الْمُحْسِنِينَ شُكْرَ تَوْفِيقِكَ
لِلاِْحْسَانِ وَ عَلَى الْمُسِيءِ شُكْرَ تَعَطُّفِكَ بِالاِمْتِنَانِ وَ وَعَدْتَ مُحْسِنَهُمْ بِالزِّيَادَةِ فِي الاِْحْسَانِ مِنْكَ فَسُبْحَانَكَ
تُثِيبُ عَلَى مَا بَدْؤُهُ مِنْكَ وَ انْتِسَابُهُ إِلَيْكَ وَ الْقُوَّةُ عَلَيْهِ بِكَ وَ الاِْحْسَانُ فِيهِ مِنْكَ وَ التَّوَكُّلُ فِي التَّوْفِيقِ لَهُ عَلَيْكَ .
فَلَكَ الْحَمْدُ حَمْدَ مَنْ عَلِمَ أَنَّ الْحَمْدَ لَكَ وَ أَنَّ بَدْأَهُ مِنْكَ وَ مَعَادَهُ إِلَيْكَ حَمْداً لاَ يَقْصُرُ عَنْ بُلُوغِ الرِّضَا مِنْكَ حَمْدَ مَنْ
قَصَدَكَ بِحَمْدِهِ وَ اسْتَحَقَّ الْمَزِيدَ لَهُ مِنْكَ فِي نِعَمِهِ وَ لَكَ مُؤَيِّدَاتٌ مِنْ عَوْنِكَ وَ رَحْمَةٌ تَخُصُّ بِهَا مَنْ أَحْبَبْتَ مِنْ
خَلْقِكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِهِ وَ اخْصُصْنَا مِنْ رَحْمَتِكَ وَ مُؤَيِّدَاتِ لُطْفِكَ بِأَوْجَبِهَا لِلاِْقَالاَتِ وَ أَعْصَمِهَا مِنَ الاِْضَاعَاتِ
وَ أَنْجَاهَا مِنَ الْهَلَكَاتِ وَ أَرْشَدِهَا إِلَى الْهِدَايَاتِ وَ أَوْقَاهَا مِنَ الاْفَاتِ وَ أَعْصَمِهَا مِنَ الاِْضَاعَاتِ وَ أَوْفَرِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ
وَ أَنْزَلِهَا بِالْبَرَكَاتِ وَ أَزْيَدِهَا فِي الْقِسَمِ وَ أَسْبَغِهَا لِلنِّعَمِ وَ أَسْتَرِهَا لِلْعُيُوبِ وَ أَغْفَرِهَا لِلذُّنُوبِ إِنَّكَ قَرِيبٌ مُجِيبٌ فَصَلِّ
عَلَى خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ وَ صَفْوَتِكَ مِنْ بَرِيَّتِكَ وَ أَمِينِكَ عَلَى وَحْيِكَ بِأَفْضَلِ الصَّلَوَاتِ وَ بَارِكْ عَلَيْهِمْ بِأَفْضَلِ الْبَرَكَاتِ بِمَا
بَلَغَ عَنْكَ مِنَ الرِّسَالاَتِ وَ صَدَعَ بِأَمْرِكَ وَ دَعَا إِلَيْكَ وَأَفْصَحَ بِالدَّلاَئِلِ عَلَيْكَ بِالْحَقِّ الْمُبِينِ حَتَّى أَتَاهُ الْيَقِينُ وَ صَلَّى اللهُ
عَلَيْهِ فِي الاَْوَّلِينَ وَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ فِي الاْخِرِينَ وَ عَلَى آلِهِ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرِينَ وَ اخْلُفْهُ فِيهِمْ بِأَحْسَنِ مَا خَلَّفْتَ
بِهِ أَحَداً مِنَ الْمُرْسَلِينَ بِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
اللَّهُمَّ لَكَ إِرَادَاتٌ لاَ تُعَارِضُ دُونَ بُلُوغِهَا الْغَايَاتِ قَدْ انْقَطَعَ مُعَارَضَتُهَا بِعَجْزِ الاِسْتِطَاعَاتِ عَنِ الرَّدِّ لَهَا دُونَ النِّهَايَاتُ
فَأَيَّةُ إِرَادَة جَعَلْتَهَا إِرَادَةً لِعَفْوِكَ وَ سَبَباً لِنَيْلِ فَضْلِكَ وَ اسْتِنْزَالاً بِخَيْرِكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّد وَ صِلْهَا
اللَّهُمَّ بِدَوَام وَ ابْدَأْهَا بِتََمام إِنَّكَ وَاسِعُ الْحِبَاءِ كَرِيمُ الْعَطَاءِ مُجِيبُ النِّدَاءِ سَمِيعُ الدُّعَاء.
خداوندا ! پروردگار من تويى و من بنده توام. به تو ايمان دارم در حالى كه آن را براى تو خالص كرده ام. بر
پيمان تو ثابتم و به وعده تو به قدر آنچه استطاعت و قدرت دارم، باور دارم. به سوى تو از بدى كردار خودم
توبه و بازگشت مى كنم و از تو براى گناهانم طلب آمرزش مى نمايم كه آنها را غير تو نمى آمرزد،
خوارى من به عزّت تو جبران مى گردد و ندارىِ من به توانگرى تو جبران مى شود، و نادانى من در ارتكاب گناه
به بردبارى تو برطرف مى شود و ضعف و بيچارگى من به توانايى تو جبران مى شود. ترس من به امان دادن تو
برطرف مى شود.
درد من به دواى تو درمان مى گردد. بيمارى من به شفا دادن تو درمان مى شود. هلاك من به حكم و دست
تو است. ناتوانى من به توانايى تو جبران مى شود. گناه من به آمرزش تو بخشوده مى شود. وجود من فانى
است اما ذات تو باقى و هميشگى است كه نابود نمى شود و تباه نمى گردد.
اى كسى كه ديد و آگاهى او را شب تاريك نمى پوشاند، و نيز آسمان كه برج ها و پرده هاى پوشاننده دارد.
و آب روان شده در درياى موج دار.
اى دفع كننده بلاهاى حملهور، اى برطرف كننده اندوه ها، اى فرو آورنده بركت ها و خيرها از هفت آسمان ها،
از تو اى گشاينده درهاى رحمت، اى راحت بخش، اى بخشايشگر نفع رساننده،
اى كسى كه به دست اوست كليدهاى هر خزينه اى، درخواست دارم بر محمد و بر آل او رحمت فرستى كه
پاكان و پاكيزگانند و آن كه براى من از خوبى هاى دنيا و آخرت درى را بگشايى و از من بلايى را كه حتمى
است، برطرف نمايى. آن را بر من مسلّط مگردان تا آن كه مرا هلاك كند.
مرا به كسى از خلايق به قدر برهم زدن چشمى وامگذار تا آن كه از امر من عاجز شود. مرا از بهشت محروم
مساز و بر من رحم نماى. مرا در حالى بميران كه اطاعت كننده تو باشم و مرا به صالحان ملحق كن. مرا به
سبب روزى حلال از مال حرام و به سبب روزى نيكو و پاك، از چيز بد و نجس باز دار، اى رحم كننده ترين رحم
كنندگان.
خداوندا، تو دل ها را آفريده اى براى آن كه تو را اراده نمايند و عقل ها را خلق كرده اى براى آن كه تو را
بشناسند، پس عقل ها از ترس تو مضطرب گشتند و دل ها به حيرانى فرياد برآوردند، پس توان عقل ها از
ستايش كردن تو كوتاه است و سخنان از وصف نمودن نيكويى هاى تو بريده و نارساست و زبان ها از شمردن
نعمت هاى تو كند و عاجز است.
پس هرگاه به قصد گفتگو و تفحّص وصف تو برآيند، آنها را حيرانى و ناتوانى از رسيدن به تعريف تو غالب مى
شود، پس دل ها تقصير دارند و نمى توانند از آنچه تعيين نموده اى، فراتر بروند و از آنچه فرموده اى تجاوز
نمايند اما در كمال قدرتند بر آنچه آنها را قادر ساخته اى.
تو را ستايش مى كنند طبق آنچه به آنها خبر رسانيده اى. زبان ها به آنچه بر آنها القا نموده اى گويايند. بر هر
كسى كه بنده خود گردانيده اى و آفريدگان خود واجب است آن كه از ستايش تو خسته نگردند، هرچند
ستايش هاى شكرگزاران كوتاه است در برابر آنچه به ايشان عطا نموده اى و نعمت هاى بسيار ارزانى داشته
اى، پس تو را ستايش مى كنند به قدر توان و سعى خود و تو به اندازه پاداش شان مى دهى.
به اميد عفو تو تقصير كاران به درگاهت آمدند. ترسندگان به پروردگارى تو اقرار دارند. طلب كنندگان ميل سوى
تو دارند. نيكوكاران به بخشش بسيار تو متوسل گشته اند. هر كس در سايه چشمداشت عفو تو رو سويت
مى آورد.
به سبب ترس از تو خاشع و فروتن مى شود و به كوتاهى در شكرگزارى تو اعتراف مى كند. نافرمانى كسى
كه از طاعت تو سرپيچى نموده و گستاخى كسى كه اقدام بر نافرمان بردارى تو نموده، مانع نمى شود از آن
كه بر بندگان، نعمت هاى خود را تمام نمايى و براى ايشان بخشش هاى خود را كامل سازى و از ايشان
عقوبت هاى خود را برگردانى. ايشان را از سوء عاقبت ترسانيده اى و نيكويى را براى كسى كه عمل نيك
نموده است زياده گردانيده اى. بر نيكوكاران شكر توفيق انجام كارهاى نيك را لازم ساخته اى. بر بدكردار شكر
مهربانى خود و بخشش را واجب كرده اى. بندگان نيكوكار را به احسان بسيار خود وعده داده اى، پس تو را
بسيار ستايش مى كنم، با شكرى كه ابتداى آن از توست و بازگشت آن به توست و توان آن به سبب توفيق
توست و انجام نيكوى آن از توست و تهيه اسباب آن به توفيق توست، و ثواب مى دهى، پس ستايش و حمد
براى توست، ستايش كسى كه مى داند جميع حمد و سپاس براى توست، نيز مى داند ابتداى حمد و
منشأ آن از توست و آخر آن براى توست. ستايشى كه مورد خشنودى تو باشد.
سپاس كسى كه رضايت تو را اراده نموده باشد. و سزاوار زيادتى از جانب تو در نعمت ها باشد. دست
توست قوّت دادن و يارى نمودن و رحمتى كه مخصوص كسى ساخته اى كه دوست داشته اى.
رحمت فرست بر محمّد و بر آل او و ما را مشمول رحمت خاص خود كن، نيز تاييدات و الطاف خود را كه تأثير
بسيار در قبولى توبه ما و نگاه دارنده از آفت هاى ضايع كننده ثواب دارد، نصيب مان كن.
نيز نجات دهنده ترين راه از بلاهاى هلاك كننده و مستقيم ترين آنها به سوى راه راست را قسمت مان كن.
نيز حفظ كننده ترين آنها از بليّه ها و راهى كه بيشترين نيكويى ها و بركت ها را دارد و زياده ترين بخشش ها
و نعمت ها و پوشاننده ترين عيب ها و آمرزنده ترين راه است كه تو نزديكى و اجابت كننده دعايى.
پس رحمت فرست بر آفريده پسنديده و مخلوق برگزيده و امين تو بر وحى به زياده ترين رحمت ها. بركت
فرست بر او به بهترين بركت ها به سبب آن كه پيغام و وحى تو را رسانيده، فرمان تو را بيان كرده، بندگان
را به سوى تو خوانده، دليل هاى يگانگى تو را به راستى و آشكارا بيان كرده تا آن كه به يقين رسيده است.
رحمت فرستد خدا بر او در جمله پيشينيان و پسينيان و بر آل و اهل بيت او كه پاكانند.
خدايا، جانشين او قرار ده ميان بندگان نيكوترين جانشين را، اى رحم كننده ترين رحم كنندگان. خداوندا !
خواسته ها و ارادت ها از براى توست و با تو كسى توان مخالفت ندارد. هيچ قصد و قدرت ديگرى توان
رويارويى با تو را ندارد. قدرت ها از برگردانيدن اراده تو ناتوانند. پس هر اراده اى براى عفو كرده باشى و سبب
رسانيدن احسان خود و جهت نازل ساختن نيكويى مى توانى محقق و اجرا كنى.
رحمت فرست بر محمّد و بر اهل بيت محمّد و آن را پيوسته دار كه تو بسيار بخشش مى كنى و بخشنده
نعمتى و اجابت كننده و شنونده دعايى.
منبع : مهج الدعوات ص 119 – بحارالانوار ج 92 ص 402