حضرت امام رضا عليه السلام فرمودند:
هر كس مؤمنى را كه از دنيا رفته زيارت كند، مقابل قبله نشسته به گونه اى كه قبر در پيش روى او باشد،
دست راست خود را بر قبر نهاده و اين دعا را بخواند:
أَللَّهُمَّ صِلْ وَحْدَتَهُ، وَانِسْ وَحْشَتَهُ، وَارْحَمْ غُرْبَتَهُ، وَاسْكُنْ إِلَيْهِ مِنْ رَحْمَتِكَ رَحْمَةً يَسْتَغْني بِها عَنْ
رَحْمَةِ مَنْ سِواكَ، وَاحْشُرْهُ مَعَ مَنْ كانَ يَتَوَلّاهُ مِنَ الْأَئِمَّةِ الطَّاهِرينَ.
خداوندا؛ تنهايى او را با ارتباط (با ديگران) برطرف فرما، و وحشت او را به اُنس تبديل كن، و بر غربت او رحم نما،
و به سوى او رحمتى از رحمت خود برقرار فرما كه با آن، از غير تو بى نياز گردد، و او را محشور كن با كسانى
كه دوست داشت كه ائمّه طاهرين عليهم السلام هستند
منبع : ذخیرة الاخرة ص 167