نماز حضرت رسول صل الله علیه و آله :
از حضرت رضا عليه السّلام روايت شده كه از آن حضرت درباره نماز حضرت جعفر طيار رحمة اللّه پرسيدند.حضرت فرمود:چرا از نماز حضرت رسول غافلى؟شايد رسول خدا صلى اللّه عليه و آله نماز جعفر را بجا نياورده باشد و شايد جعفر نماز رسول خدا صلى اللّه عليه و آله را نخوانده باشد.سؤالكننده عرضه داشت:يابن رسول اللّه!نماز پيامبر را به من بياموز! حضرت فرمود:دو ركعت نماز مىخوانى؛در هر ركعت يك مرتبه سوره»حمد«و پانزده مرتبه سوره «انا انزلناه» و در ركوع و پس از سر برداشتن،و در سجده اوّل و بعد از آن و در سجده دوّم و پس از آن در هر يك پانزده بار سوره «انّا انزلناه» را مىخوانى آنگاه تشهّد خوانده و سلام مىدهى.چون فارغ شوى بين تو و خدا گناهى نمىماند جز آنكه آمرزيده شود،و هر حاجتى كه از حق تعالى بخواهى روا خواهد شد،و پس از آن اين دعا را مىخوانى:
لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ رَبُّنَا وَ رَبُّ آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ إِلَها وَاحِدا وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ لا نَعْبُدُ إِلا إِيَّاهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ أَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ وَ أَعَزَّ جُنْدَهُ وَ هَزَمَ الْأَحْزَابَ وَحْدَهُ فَلَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ اللَّهُمَّ أَنْتَ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَنْ فِيهِنَّ فَلَكَ الْحَمْدُ [وَ لِلَّهِ الْمُلْكُ وَ الْحَمْدُ] وَ أَنْتَ قَيَّامُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَنْ فِيهِنَّ فَلَكَ الْحَمْدُ وَ أَنْتَ الْحَقُّ وَ وَعْدُكَ الْحَقُّ [حَقٌ]،وَ قَوْلُكَ حَقٌّ وَ إِنْجَازُك حَقٌّ وَ الْجَنَّةُ حَقٌّ وَ النَّارُ حَقٌّ [وَ أَنْتَ الْحَقُ] اللَّهُمَّ لَكَ أَسْلَمْتُ وَ بِكَ آمَنْتُ وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ وَ بِكَ خَاصَمْتُ وَ إِلَيْكَ حَاكَمْتُ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ اغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ وَ أَخَّرْتُ وَ أَسْرَرْتُ وَ أَعْلَنْتُ أَنْتَ إِلَهِي لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِي وَ ارْحَمْنِي وَ تُبْ عَلَيَّ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ .
شايسته پرستشى جز خدا نيست،پروردگار پدران نخستين ما شايسته پرستشى جز خدا نيست،پرستيده يكتا و ما تنها به فرمان او هستيم. شايسته پرستشى جز خدا نيست،جز او را نمىپرستيم،و دينمان را براى او خالص مىكنيم،گرچه مشركان را خوش نيايد،معبودى جز خدا نيست،يكتا،يگانه و بىهمتاست،به وعده خويش وفا كرد،و بنده خود را يارى كرد،و سپاهش را نيرومند ساخت و به تنهايى همه دشمنان را گريزاند و تارومار ساخت،فرمانروايى و ستايش تنها شايسته اوست و او بر هر چيز تواناست،خدايا تويى!نور آسمانها و زمين و هر كه در آنهاست،پس ستايش تنها براى توست.و تويى برپادارنده آسمانها و زمين و هركه در آنهاست،پس ستايش تنها تو را سزاست،و تو حقىّ و وعدهات حق و گفتارت حق و عملت حق و بهشتت حق و دوزخت حق است.بار خدايا تنها به فرمان تو و به تو ايمان آوردم،و بر تو توكلّ كردم،و به خاطر تو(با بدان)دشمنى كردم،و تنها به سوى تو دادخواهى نمودم.پروردگارا پروردگارا پروردگارا!ببخش گناهانى را كه پيش از اين مرتكب شدهام و پس از اين مرتكب مىشوم و آنچه پنهان و آشكار انجام دادهام،همه را خداى من!شايسته پريسته پرستشى جز تو نيست.درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد!و مرا بيامرز و به من مهر ورز و توبهام را بپذير،همانا تنها تويى بسيار توبهپذير مهربان.
منبع : بحارالانوار ج 88 ص 170 – جمال الاسبوع ص 247 – مصباح المتهجد ج 1 ص 291