دعایی از امام زمان عجّل اللَّه تعالي فرجه براى رهايى از سختى ها و مشكلات :
در كتاب «الكلم الطيّب» آورده است كه : دستخطّى از يكى از دوستان بزرگوار و صالح و مورد اعتماد و ثابت
قدم خود – كه جزو سادات نيز هست – مشاهده كردم كه چنين نوشته بود : در ماه رجب سال يكهزار و نود و
سه ، برادر دينى و دوست بسيار دوست داشتنى، دانشمند اهل عمل، داراى مراحل كمال انسانى، و صفات
الهى، امير اسماعيل بن حسين بيك بن على بن سليمان جابرى انصارى برايم گفت: از شيخ نيكوكار و پرهيزگار
و اهل احتياط در رفتار، جناب حاج شيخ على مكّى شنيدم كه فرمود:
من به شدّت دچار گرفتارى و مشكلات شدم و دشمنانم نيز پيوسته حقوق مرا پايمال مى كردند، تا جايى كه
ترسيدم جانم را نيز از كف بدهم و كشته شوم. در همين اوضاع دعايى را ديدم كه داخل جيبم بود – در حالى
كه كسى آن را به من نداده بود – .
از اين جريان در شگفت شدم و پيوسته حيران بودم تا آن كه در عالم خواب شخصى را در قيافه صالحان و
زاهدان ديدم كه به من گفت: آن دعا را، ما به تو داديم؛ آن را بخوان كه از گرفتارى و مشكلات رهايى يابى.
و برايم روشن نشد كه گويندۀ آن كيست؟ و اين جريان بر شگفتى و حيرتم افزود؛ تا آن كه امام عصر ارواحنا
فداه را در خواب ديدم كه به من فرمود :
دعايى را كه به تو عطا كردم بخوان ، و به هر كسى كه مى خواهى بياموز .
من بارها آن دعا را تجربه كردم و هر بار گشايشى سريع در كارم مشاهده كردم تا آن كه آن را براى مدّتى
گم كردم و پيوسته تأسّف مى خوردم و از رفتار بد خويش استغفار مى كردم؛ تا اين كه شخصى نزد من آمد
و گفت: اين دعا در فلان جا از تو افتاده است . البتّه من به خاطر نداشتم كه آنجا رفته باشم ، ولى به هر
حال آن را پيدا كردم و برداشتم و سجدۀ شكر الهى به جاى آوردم . و دعا اين است :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
رَبِّ أَسْئَلُكَ مَدَداً رُوحانِيّاً تَقْوى بِهِ قُوايَ الْكُلِّيَّةُ وَالْجُزْئِيَّةُ ، حَتَّى أَقْهَرَ بِمَبادي نَفْسي كُلَّ نَفْسٍ قاهِرَةٍ ، فَتَنْقَبِضَ
لي إِشارَةُ دَقائِقِها ، اِنْقِباضاً تَسْقُطُ بِهِ قُويها ، حَتَّى لايَبْقى فِي الْكَوْنِ ذُو رُوحٍ إِلّا وَنارُ قَهْري قَدْ أَحْرَقَتْ ظُهُورَهُ .
يا شَديدُ ، يا شَديدُ ، يا ذَا الْبَطْشِ الشَّديدِ ، يا قاهِرُ يا قَهَّارُ ، أَسْئَلُكَ بِما أَوْدَعْتَهُ عِزْرائيلَ مِنْ أَسْمائِكَ الْقَهْرِيَّةِ ،
فَانْفَعَلَتْ لَهُ النُّفُوسُ بِالْقَهْرِ ، أَنْ تُودِعَني هذَا السِّرَّ في هذِهِ السَّاعَةِ ، حَتَّى اُ لَيِّنَ بِهِ كُلَّ صَعْبٍ ، وَاُذَلِّلَ بِهِ كُلَّ
مَنيعٍ ، بِقُوَّتِكَ يا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتينِ .
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
بار پروردگارا ؛ مدد و كمك روحانى از تو درخواست مى كنم كه نيروهاى كلّى و نيز جزئى مرا با آن تقويت و
نيرومند گردانى ؛ تا اين كه بتوانم با امكانات خويشتن هر كسى هر چه توانمند باشد شكست بدهم ؛ به
گونه اى كه دقيقترين و حسّاسترين حركتهاى او در اختيارم قرار گيرد و بدين سان نيروهاى او از كار بيفتد.
تا جايى كه هيچ موجود داراى روحى در هستى نباشد، جز آن كه آتشِ قهر من نُمود او را بسوزاند
اى سختگير ؛ اى سختگير ؛ اى صاحب سختگيرى شديد؛ اى داراى سلطه؛ اى داراى غلبه و چيرگى فراوان ؛
به واسطۀ آن نام هاى قهرى كه به عزرائيل سپرده اى و تمام جانها خواه ناخواه تحت تأثير قهر و غلبه او
هستند ، از تو درخواست مى كنم تا در همين ساعت از زندگانيم آن راز (كه به عزراييل سپرده اى) را به من
نيز عنايت فرمايى؛ تا در نتيجه هر سخت دشوارى را نرم كنم، و هر نيرومندى را خوار و در اختيار قرار دهم؛ به
كمك نيرويت، اى داراى نيروى استوار .
اين دعا هنگام سحر – در صورت امكان – سه مرتبه و هنگام صبح سه مرتبه و در شب نيز سه مرتبه خوانده
شود . البتّه اگر مشكلات خوانندۀ اين دعا بسيار سخت و غير قابل تحمّل است پس از قرائت دعا سى مرتبه
اين دعا را نيز بخواند :
يا رَحْمانُ يا رَحيمُ ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمينَ ، أَسْئَلُكَ اللُّطْفَ بِما جَرَتْ بِهِ الْمَقاديرُ .(1)
اى بخشنده ؛ اى مهربان حقيقى ؛ اى مهربانترين مهربانان ؛ از تو لطف را نسبت به آنچه جارى گشته به آن مقدّرات تقاضا دارم .
———————————————
1) الكلم الطيّب : 10 ، جنّة المأوى : 225 ، دار السلام : 288/1 .